کدام روز زن؟
آیا امروز زن‌ها می‌توانند بدون دغدغه از کوچه‌ای خلوت بگذرند؟
آیا امروز زن‌ها از ترس اسیدپاشی بخود نمی‌لرزند؟
آیا امروز زنی فریب چرب زبانی به ظاهر عاشقانه ولی کثیف مردی را نخورده‌است؟
آیا امروز زنی به سبب فقر و نداری تن به تن‌فروشی نداده است؟
آیا امروز سهم الارث زن و مرد برابر است؟
آیا امروز زنان در خیابان و پشت فرمان، بوق یا متلک مردی را نشنیده‌اند؟
آیا امروزی نبوده که به زور، چارقد از سرش کشیده باشند و امروزی نیست که به زور، طالبان گونه بر سرش نکوبند؟
آیا امروز زنان آنچه را خواستند پوشیدند؟ توانستند در خیابان بدوند و بلند بلند صحبت کنند و متلک نشنوند؟
آیا هزاران آیای دیگر امروز جواب مثبت داشت؟
پس با شامی در فست فود، کمکی کوچک در کارِ خانه، هدیه‌ای شاید گران قیمت، مسیجی تکراری و دست به دست شده و ظواهری از این دست (که شاید هیچ کدام اینها نیز در کار نباشد)، می‌خواهم خودم را گول بزنم و یا همسر، مادر یا خواهرم را؟ آیا عزیزانم را با نام گذاری روزی به نام آنها می‌خواهم فریب دهم که به یادتان هستم و امروز روز شماست؟
نه. در حقیقت خودم را گول زده‌ام تا شانه از مسئولیت ظلمی که قرن‌هاست بر جنس زن می‌رود، برهانم.
من با روز زن مخالفم چون از فریب خودم مخالفم.
اگر راست می‌گویم، تو بنشین آن کفه ترازوی عدالت اجتماعی. هر وقت کمی ترازو به سمت تو تکان خورد، آن روز، روز تو.
تمام اين سختي ها، بي عدالتي ها يا ظلم ها رو ميشه تحمل كرد فقط وقتي بدوني دست كم در خانواده خودت كسي هست مثل تو كه بشه بهش تكيه كرد. مرسي بابت اين حس افتخاري كه الان دارم. ميدونم كه كمتر زني اين حس رو دائم تجربه ميكنه و من اين مفتخر بودن رو مديون تو و خانوادمون هستم. مرسي كه برادرعزيز مني.